Van Parga naar Igoumenitsa 58 km

Zondag 10 juni
Als we s'ochtends tegen de kamereigenaar zeggen dat we weggaan vanwege het lawaai biedt zij terstond een andere kamer aan. Stom dat zij niet bij voorbaat een andere kamer aanbood. Zij weet als geen ander van het lawaai van de afzuiger. Maar we hebben besloten vandaag naar Igoumenitsa te fietsen vooral omdat er op zondag nauwelijks vrachtverkeer is. En dat klopt, de weg is rustig en het uitzicht is mooi. Herre boost zich vooral vooruit. Niet prettig voor hem en ik fiets gestaag door. Even een afslag genomen voor een kopje koffie. Het was een drukte van belang in het kafenion. Binnen zitten er drie tafeltjes met mannen die aan het kaarten zijn. Ook de papas is erbij. Buiten nog meer mensen die zich tegoed doen aan een kopje koffie. Dan staat iedereen op na een luid getoeter en de aankondiging dat de groenteboer in aantocht is. Altijd een leuke onderbreking, een bejaard Grieks echtpaar spreekt ons in het Duits aan. Ik mag wat foto's maken van de drukte rond de groenten. De groenteman komt eens per week en is een uitje voor de dorpsbewoners. Het tijdstip van aankomst is nooit precies duidelijk vandaar dat de inwoners al vroeg zich verzamelen bij de plaatselijke taverne. 
Het is nog 24 km naar Igoumenitsa en de laatste 6 km valt de wind weg en komt er nog een redelijke klim. Dan dalen we af en zien de haven liggen waar onze boot naar Venetië dinsdagochtend om 6.30 vertrekt. We kopen tickets en natuurlijk een buitenhut. Nu moet je daar niet teveel van voorstellen. Een buitenhut is namelijk niet meer dan een hut met een patrijspoort zodat je kunt zien of het dag of nacht is. We proberen nog een luxe hut te nemen maar die is wel erg veel duurder. Daarna op zoek naar een taverne, altijd lastig in een onbekende stad. Langs de boulevard vooral lounge gelegenheden maar uiteindelijk zie ik een wandelgebied met tavernes. Daar bestellen we twee gerechten, we krijgen er vier bij. We hoeven niet meer te eten vanavond. Het hotel waar we zitten mag eigenlijk de naam hotel niet meer hebben. Ik vermoed dat de partner van de vrouw, die de tent runt, is overleden en dat zij in een soort lethargie is beland. Één grote puinhoop overal om ons heen. De kamer is prima in een niet te drukke straat. Tegenover ons balkon zitten twee baasjes op hun balkon te kaarten. Wij gaan nog even voor een drankje aan de boulevard. We zien veerboten af- en aan varen naar de verschillende eilanden die hier voor de kust liggen.
Het wordt wel erg donker en dan barst de regen los, de ondergaande zon geeft nu een spookachtig licht. We zoeken een droog heenkomen. De eigenaar van de bar doet verwoede pogingen de plassen water richting fietspad te vegen. Fietspad ...... hoor ik jullie denken. Ja, dat hebben ze hier en ook nog hele brede, rood gekleurd zoals in Nederland en dus goed zichtbaar. Er wordt ook fanatiek gebruik van gemaakt.