Zaterdag 13 september

Zaterdag 13 september
Even boottickets kopen met hut was ons plan vanmorgen. Maar helaas ook dit keer geen hutten. Dat wordt weer mijn charmes in de strijd gooien. Als het resultaat geeft, heb ik hier totaal geen moeite mee. De parkeerplaats bij de ferry stond vanmorgen al vol met trucks voornamelijk uit Bulgarije, Albanië en Roemenië. De Grieken reizen waarschijnlijk liever met een Griekse maatschappij en vertrekken uit Bari.
Na een heerlijke vislunch aan de haven hebben we rond 17.00 de bagage opgehaald in het hotel.
Al voor zessen waren we bij de boot. Daar ontmoeten we twee mannen vanuit Pakistan die helemaal ondersteboven waren van onze tocht. Hun wereldreis op motorfietsen was lang niet zo cool als wat wij deden. Bij de boot en in de boot kwamen mensen een praatje met ons maken alsof we een bezienswaardigheid waren. Een man maakte zelfs video-opnamen van ons terwijl hij ons interviewde.
Wel grappig, al die contacten. 
Bij de informatiebalie konden we op een wachtlijst voor een hut geplaatst worden. Nummer drie, dat biedt hoop. Of er hutten over zouden zijn hing af van het aantal chauffeurs die met hun trucks dat nog aan boord zouden komen.
En dat kwamen we pas te weten om 20.45, drie kwartier na vertrek van de boot. Geen electronisch systeem maar een lijstje met markeerstift aangegeven vrije hutten. Herre bleef zich verbazen over de inefficiëntie.
Maar toen hadden we wel een hut, ook deze keer een binnenhut. Het luchtcirculatiesysteem deed het niet er ontbraken twee peertjes in de lampjes. We zijn op weg naar Patras in Griekenland.
Veel zigeunerfamilies aan boord met hun hele hebben en houwen.