15, 16 en 17 augustus

Vrijdag 15 augustus, rustdag
Waren we vorig jaar dolgelukkig met onze Helinox lichtgewicht stoeltjes. Dit jaar hebben we een minpuntje ervaren. Door de vele regen is de bodem erg drassig en hierin zakken de stoeltjes weg waardoor het kan gebeuren dat de rubberen nopjes zich vastzuigen in de blubber en de nopjes daardoor verdwijnen. Vaak hebben we het in de gaten gehad waardoor we al gravend de nopjes met een tentharing eruit konden peuteren. Één nopje helaas kwijt.
Om twee uur was het even droog en hebben we het dorpje verkend. Een typisch Frans dorpje waar op Maria Hemelvaart niets te beleven valt. Naast de rivier de Doubs heeft een oude fabriek gestaan waar nog wat resten van te zien zijn. Een dam in de rivier speciaal aangelegd voor de fabriek bracht water als vorm van energiebron van de rivier naar de fabriek. We hebben nog een tijdje langs de Doubs gezeten en hebben genoten van de vele vogeltjes die actief in de weer waren. We hebben vandaag dus veel in de tent gehangen. Onze stalen rossen hebben hun beurt weer gehad en staan klaar om ons morgen naar Osselle te brengen, 75 km verderop!

Zaterdag 16 augustus 100 km
Om 9.10 vertrokken. Het is behoorlijk fris maar droog. Dat het niet alleen in onze ogen koud is, blijkt uit de rook die uit veel schoorstenen van huizen komt. We worden ook al aardige meteorologen. Zodra tijdens het fietsen meer wind komt en het een paar graden kouder wordt, kan je de klok erop gelijk zetten dat het binnen een minuut gaat regenen. Ook vandaag hebben we dit weer een aantal keren ervaren. Zo stak na 30 km een windje op en konden we bij een barretje heerlijke koffie drinken, de bui verder afwachten de de Volkskrant downloaden. Na een half uur was het weer droog. Onderweg nog een aantal buien gehad maar de tocht ging voorspoedig. In Besancon hebben we nog een kwartiertje moeten schuilen in een tunnel die 850 meter lang was. Vlak daarvoor kwamen we een Frans gezin tegen, moeder, twee dochters van een jaar of 15 en een zoontje van 10. De meiden waren aan het skaten en Herre kon het niet laten om de meiden wat schaatstechnieken bij te brengen. Door de buien en het schuilen kwamen we hen regelmatig tegen. Dikke lol! Vlak voor de camping kregen we het toch wel benauwd, geen eten, waar is een epicerie. Gelukkig uiteindelijk één gevonden en boodschappen gehaald maar hoe nu weer op de oorspronkelijke route te komen. Herre vond een alternatieve snelle route. Helaas bleek de klimmetjes die we extra moesten maken niet op de kaart te staan. Beiden balen want ondertussen was het al 17.00 geweest en hadden we er 95 km opzitten. Uiteindelijk bij de camping aangekomen en we boffen want er is een feestavond gepland met barbecue, disco en vuurwerk. Geweldig toch!

Zondag 17 augustus
Tja soms zit het mee en soms zit het tegen. Was ik gister nog enthousiast over disco en vuurwerk. Na vannacht niet meer. De disco duurde tot 2.00 uur en als je direct met de kippen op stok wil, is dit oorverdovend kabaal. De bassen natuurlijk lekker hard. Om 2.00 hoorde ik de disjockey zeggen dat hij ging stoppen omdat de kampeerders rust wilden. Slapen dacht ik, totdat de buurjongens gezellig naast hun en onze tent bleven praten. Herre, slaapdronken om 3.00 gevraagd of ze stil wilden zijn. Gelukkig deden ze dat maar met een gebroken nachtrust sta je niet ontspannen op. Vooral niet omdat de camping geen warm water heeft. De eigenaar vindt dat niet nodig want het meer grenzend aan de camping is zo schoon en warm dat douches niet nodig zijn, volgens hem. Kortom zonder te zwemmen en zonder koude douche vanmorgen vertrokken, een uur later dan normaal. En het zat niet mee vandaag. De campinghond had ons brood en paté vannacht opgegeten dus moesten we ontbijten met wat nootjes. In de hoop om op zondag een open boulangerie te vinden, gingen we op pad en na 15 km hadden we de bakker gevonden. Alleen ondertussen de weg kwijt geraakt. Dus een omweg gemaakt van een paar km. Niet erg. Maar in het volgende dorp konden we onze route niet volgen omdat er een rallye gaande was. We hebben het nog wel geprobeerd maar waren toch bang om op die kleine landweggetjes aangereden te worden. Dus een alternatieve drukke route waarbij auto's als idioten langs ons scheurden. Zoef, zoef, zoef, gek werd je ervan! En dat in combinatie met hellingen van 5, 6, 7 en zelfs 8 procent. Na 55 km waren we blij dat we in Polligny aankwamen. Een camping langs een drukke weg en waar alle kampeerders dicht bij de weg gingen staan. Wij zover mogelijk daar vandaan. Rust is wat we willen vannacht want we weten wat er morgen ons te wachten staat. Zestig km flink klimwerk.