22 augustus

Vrijdag 22 augustus, rustdag in Chabeuil
Vandaag gestart met een heerlijk ontbijt verzorgd door Hetty en Jan. Uitgeperste sinaasappels, heerlijk. Al drie weken niet meer gedronken. Lekkere broodjes en een eitje maakte het geheel compleet. Ik heb de hoognodige was gedaan. Herre pleegde zen en de kunst van het fiets onderhoud. Hetty en Jan braken op. Zij moeten morgenavond thuis zijn. Ik hoor en zie al vaker wat geklaag over de start van het nieuwe schooljaar. Ik weet uit ervaring dat vooral de eerste week slopend is.
Na de koffie hebben we Jan en Hetty uitgezwaaid en zijn we rustig aan het dorpje Chabeuil gaan verkennen. Het grappige is dat we totaal geen verwachting van het dorpje hadden en groot was dan ook de verrassing in een schattig, Frans dorpje te komen. Met gezellige barretjes met wifi en restaurantjes zonder wifi alhoewel ze claimen dat wel te hebben. Zodra je dan de bestelling geplaatst hebt, blijkt dat er altijd wat mis mee is. Die Fransen moeten nog een hoop leren.
Uiteindelijk bij het café wat gedronken en bij de tent geluncht. Ondertussen hadden we kennis gemaakt met Wim. Een man alleen met de caravan met zowel een herenfiets als een damesfiets. Je gaat je dan toch wel rare dingen in je hoofd halen. Uiteindelijk blijkt Wim te wachten op zijn vrouw die zaterdag met de TGV aankomt in Valence. Met elkaar een pastiche gedronken, voor het eerst van mijn leven, maar gelukkig doet het niet onder voor de smaak van ouzo. Wim bleek ook wifi te hebben waar we ook gebruik van konden maken. Naarmate de avond vorderde, werd het gezellig en moest Herre haast maken om voor sluitingstijd nog avondeten te kopen. De winkel zou om 20.00 sluiten maar om 19.30 stond Herre voor een gesloten. We begrijpen nu waarom ze de enorme klok voor de supermarkt niet op zomertijd hebben gezet. Van armoe is Herre naar de pizzeria gereden op 500 meter afstand maar daar trof hij meer mensen die voor een gesloten supermarkt hebben gestaan. De wachttijd was een uur. Uiteindelijk aten wij pizza en Wim had een heerlijk lamshaasje geroosterd boven een camping gasje. Blijkt prima te werken. Grappig was bovendien dat Wim en zijn vrouw de laatste twee jaar in Sougia op vakantie zijn geweest op hetzelfde moment dat wij op Kreta waren. Ja de wereld is klein.