23 augustus

Zaterdag 23 augustus 83 kilometer, Valréas 
Al dagen keken wij naar de etappe die we vandaag moesten fietsen met gevaarlijk uitziende steile hellingen. De eerste zou een makkie worden maar de andere twee. We gaan ervoor! Voelen ons slappelingen als we een eenvoudigere route zouden nemen. Langzaam zien wij het landschap om ons heen veranderen. De velden met zonnebloemen worden nu afgewisseld met lavendelstroken reeds ontdaan van de lila bloemetjes. De geur blijft wel hangen. Dan de cipressen die als spitse kerktorens boven de velden uitsteken. Een verdwaalde cicade probeert te imponeren met haar geluid. En dit alles terwijl wij ons naar boven proberen te slepen. Kilometerslange beklimmingen. Toch af en toe stoppend om wat suikers in de vorm van fruit naar binnen te werken. En nog steeds is dat duwtje van Herre bij het wegfietsen een verademing. Voor het eerst deze vakantie hebben we een sterke meewind. Maar omdat de weg met veel bochten omhoog gaat, ondervinden hebben we er niet echt profijt van. Het gebeurde zelfs dat we bergafwaarts bij moesten trappen om tegen de wind in te komen. Maar uiteindelijk worden we beloond met een afdaling van ruim 6 km. We hebben ons in het dorpje Taulignac dan ook getrakteerd op een verfrissend biertje. Door de wind moesten we tegen onze gewoonte in binnen gaan zitten, we hadden het te koud. Bij de laatste afdaling hadden we zicht op de Mont Ventoux. Als een statig massief imponeert de berg het landschap. We voelen absoluut geen behoefte om deze te beklimmen.