Dag 5 en 6

Dinsdag 5 augustus 71 km
Vannacht heeft het veel geregend. Tent is waterproef!
Wat opvalt wanneer je langs de Rijn voorbij Köningswinter in een tentje slaapt is het geluid. Door het heuvelachtige landschap wordt het geluid van Rijnaken, goederentreinen, vliegtuigen, auto's aan de overkant weerkaatst tot een kakofonie van echo's. Dat belooft nog wat als de rivierbedding smaller wordt en de heuvels hoger.
De uitzichten zijn als jigsaw puzzels van 1.000 stukjes. Na ieder bocht een nieuwe puzzel. En vanaf 14.00 uur zijn druivenranken zichtbaar op de hellingen.
Prima fietsweer, af en toe worden we van de Rijn afgeleid om na een aantal kilometers weer langs de Rijn te fietsen. Dat afleiden vergt heel veel schakeltechniek. Voor je het weet moet je in het kleinste verzet een enorm steile klim bedwingen. En dan steeds maar hopen dat er geen tegenligger naar beneden dendert. Maar het allervervelendste vandaag was aan het eind van de tocht, de kasseien. Tjonge, de billen kregen het enorm te verduren.
In Spay hebben we een camping gevonden. Een grote met uitzicht hoe kan het ook anders op de Rhein. Wij mogen niet aan het water staan en hebben daarom een plekje ver van de weg en in nogal een uithoek gevonden. Er stonden weinig tenten en ik begrijp nu waarom. We waren koud vijf minuten bezig met de tent op te zetten en daar kwamen ze muggen, muggen en muggen en ze hadden het op mij voorzien. Dat belooft weinig goed voor vannacht. Waarom steken die krengen Herre nooit?

Woensdag 6 augustus 85 km
Na een rumoerige nacht waarbij alleen het geluid van de passagierstrein leek op een sterke wind was de rest van de geluiden een inbreuk op onze nachtrust. Wakker geworden met mist in het dal maar toen we klaar waren voor vertrek brak de zon door. Voor het eerst vandaag hebben we stroomversnellingen in de Rijn gezien. Het landschap leek op een zeer uitgebreide modelspoorlijn van Märklin met al zijn feeërieke huisjes. We zijn de 50 NB graad gepasseerd. Dit stond op het fietspad aangegeven. Maar terug fietsen voor een foto, hebben we niet gedaan en daar heb ik nog steeds spijt van. Onderweg bij een apotheek talkpoeder gekocht. Dit om onze billen enigszins te ontzien. Bij een supermarkt kregen Herre en ik enorm de slappe lach doordat we ineens voor ons zagen dat al iemand een windje zou laten een witte wolk achter diegene zou verschijnen. Ik moest enorm lachen en ik was blij dat de Rijn dichtbij was. Meer zeg ik er niet over! 's Middags rijdend tussen de velden hoorden wij een karakteristiek geluid en jawel hoor kijken in de lucht zagen we ze, bijeneters. Wat een prachtige vogels zijn dit toch. Het landschap wordt wat opener, dus meer ruimte voor de nodige infrastructuur.
Vandaag is het ons voor het eerst gelukt om eten te kopen. We kunnen op de camping eten.
En we hebben vandaag de Lorelei gezien. Ja, wat moet je daarvan zeggen! De camping in Mainz lijkt wel een festivalplek. Er staan tientallen tenten op een voetbalveld. En allemaal fietsers! En nog een opvallend feit, er zijn veel rokende fietsers.