Dinsdag 9 september, Stromboli

10 september 2014 - Vulcano, Italië

Dinsdag 9 september
Om 11.30 vertrok het bootje met twintig toeristen aan boord voor een geologische excursie richting Stromboli. Een paar dagen geleden hebben we al gehoord bij het vulkanisch informatiecentrum dat de Stromboli actief is geworden en dat er lava naar beneden stroomt. Dat moet goed zichtbaar zijn in het donker.
Wij waren de enige niet Italianen aan boord. Gelukkig nam een meisje, later bleek dat ze morgen 30 wordt, de rol van tolk op zich. Dat was wel handig want we deden verschillende pleister, lees toeristische, plaatsen aan zoals Panarea en Stromboli. En dan is het handig te weten hoe laat de boot weer vertrekt.
We zijn langs alle eolische eilanden gevaren. Voor de niet geografen onder jullie. Eolisch betekent wind, het kan er nogal tekeer gaan op zee. Wij boften met een rustige zee en hebben veel vulkanische verschijnselen gezien. Prachtige basaltformaties, touwlava, opborrelend gas in zee en verschillende kleuren lava van roodbruin tot gitzwart. In twee mooie baaitjes werd het anker uitgegooid en konden we zwemmen. Herre heeft de rol van fotograaf  op zich genomen en bleef aan boord. 
Op Stromboli hadden ze evacuatie borden langs de zee staan, vluchtroutes voor tsunami. Nu is Stromboli een karakteristieke stratovulkaan, waarbij als je niet richting zee loopt, vanzelf naar boven wordt gedirigeerd. Wij zijn een smal paadje opgelopen en kwamen terecht op een terras met prachtig uitzicht op zee. De zon had om 17.30 nog genoeg kracht.
We wilden graag in de schaduw zitten, we hadden ondertussen een biertje besteld, en vroegen of we in een hoekje in de schaduw mochten zitten. Dat was niet mogelijk. Italianen spreken geen woord Engels maar toen ik zei dat we dan weg zouden gaan en alleen het biertje op zouden drinken, begrepen ze ons wel. We mochten op ons zelf gekozen plaatsje zitten en hebben een heerlijke vismaaltijd gegeten.
Terug op de boot, zagen we als eerste een felrode zon in zee zakken, gevolgd door een opkomende volle maan. Het werd steeds donkerder. De duisternis valt snel in in zuidelijke landen. 
En dan, Herre stootte mij aan. Vuurrode lava baant zich een weg langs de steile helling naar beneden. Als je moeite doet hoor je zelfs een sissend geluid met af en toe een plons wanneer lava in zee stroomt. Het is stil op de boot. Iedereen is ontroerd door het schouwspel. Na een half uur bewondering zijn we in anderhalf uur terug naar de haven van Vulcano gevaren. Bovenop het dak met alleen de maan als baken!

 

Foto’s

2 Reacties

  1. Arianne:
    10 september 2014
    Wat een bijzondere ervaring moet dat geweest zijn!
  2. Jan:
    11 september 2014
    En dat maken jullie allemaal mee op "een" "vakantie". Ongelofelijk dat schouwspel wat de natuur ons biedt. Gelukkig wel oo afstand.