De laatste loodjes op weg naar Kreta!

Donderdag 25 september
Vroeg opgestaan. Omdat we geld moeten halen in Potamos op 20 km afstand. Appeltje, eitje denk je dan misschien maar het eiland is een soort hoogvlakte waarbij veel plaatsen dus op ruim 300 meter hoogte liggen. Omdat wij bij de haven een prachtige kamer hebben moeten we dus klimmen tot 400 meter en dat wil je niet fietsen als de zon al hoog staat. Kortom om 9.30 zaten we op de fiets. In Potamos geld uit de muur gehaald en koffie gedronken. 
We hoorden bij een gravel agency dat we boottickets konden halen in een dorpje 15 kilometer verderop. Tickets gekocht en uiteindelijk zestig kilometer gefietst. Dat pilsje in de haven smaakte dan ook heerlijk na afloop. 
Over het eiland. Het is kaal en ruig. Nauwelijks bomen. Weinig gecultiveerd. De dorpjes zijn schattig. De stranden hebben we niet bekeken omdat we dan weer 400 meter moesten dalen en stijgen! Dus geen fietseiland alhoewel we nog een andere toerist zagen die op fietsvakantie was!
Vrijdag 26 september
Bij het wakker worden, hoorden wij in de verte gedonder. Er is weersverandering op komst. Prachtige wolkenpartijen, veel wind en lagere temperaturen. Wat te doen, wetende dat je eigenlijk de hele dag wachtende bent op de boot naar Kreta die 's nachts om 00.30 uit de haven zal vertrekken. 
Rustig aan ontbeten, lopend het eilandje waar de haven aan grenst bekeken, geluncht, even gelegen, ingepakt en weer gegeten. Herre had aan de eigenaar van de studio gevraagd of we iets langer in de kamer mochten. Geen probleem, hij raadde zelfs aan om vroeg in de avond te gaan eten, zodat we voor vertrek nog even konden slapen. De haven ligt op 1 km afstand namelijk. In ruil voor zijn gastvrijheid heeft Herre in twee appartementen de keukendeurtjes recht gehangen.
Het was een super studio, licht en ruim met een groot balkon. Gelukkig was er wel iets aan te merken. De schakelaar voor het buitenlicht zat achter de spiegel. Echt Grieks noemen wij dit. Het is een beetje te vergelijken met de keukenkastjes in ons huis die niet open kunnen omdat de trap ervoor zit. Klein ontwerpfoutje!
Om 00.30 richting haven gereden en om 1.30 lagen wij in de hut, die zo klein was dat we blij waren dat we er alleen maar in hoefden te slapen. Om 6.00 komt namelijk de boot in Kissamos/Kastelli op Kreta aan. Heel de boot was eigenlijk armoedig. 
Zaterdag 27 september
Na acht weken, aankomst op Kreta! Arianne, haar vriend David en vriendin Margie zouden ons verwelkomen op Kreta. Bij het naderen van de haven stonden wij op het dek en zagen in het donker wat schimmen staan. Wij als een stel idioten roepen en zwaaien. Nadat het schip aangemeerd was reden we naar hen toe. Ze hadden een prachtig spandoek gemaakt. Ik omhelsde David die als enige zijn handen vrij had en toen ik ineens Marthe achter het spandoek tevoorschijn zag komen. Wat een super verrassing. Herre, Marthe en Arianne hadden dit bekokstoofd. Daarna zijn we in vier auto's naar het huis van Arianne gereden. Marthe en ik hebben onderwijl nog een lifter meegenomen naar het centrum van Kissamos.
Bij Arianne een heerlijk champagne ontbijt genuttigd en daarna met Marthe, die dus een auto gehuurd had richting huis gereden. De fietsen bleven nog even bij Arianne staan. Onderweg naar huis stonden elf biggetjes langs de kant van de weg. Moeder big achter het hek. Herre en Marthe hebben ervoor gezorgd dat de biggetjes met moeder herenigd werden. Ik weet nu wel waar de uitdrukking gillende speenvarkens vandaan komt.
We zijn THUIS en hier stopt dus ook onze reisblog.