Van Stoupa naar Petalidi

Vrijdag 1 juni
De zon schijnt en dus een prima dag om verder te fietsen. We moeten vandaag via Kalamata. Ik haat grote steden, de chaos maakt me altijd chagrijnig maar we moeten daar eerst nog zien te komen. Jaren geleden toen we nog op onze 'gewone' fietsen naar Kreta gingen, waren we terecht gekomen in een plaatsje Kitries, op 15 km afstand van Kalamata. Omdat we via dit plaatsje naar Kalamata kunnen fietsen en ik gelukkig de bewegwijzering naar Kitries zag, alleen zichtbaar vanuit tegenovergestelde richting, verlieten we de doorgaande weg. Dit weggetje hadden we destijds willen nemen maar was te steil voor ons. Nu zijn we in de gelukkige positie dat we vooral bergafwaarts mogen. Bij een heel oud kerkje stapten wij even af en bewonderden wij prachtige fresco's. In Krities heerlijk aan de zee koffie gedronken en visjes gegeten terwijl de opladers hun werk deden. Hierna genoeg energie om de doortocht door Kalamata te wagen. Nu blijkt Kalamata fietspaden te hebben. Niet te vergelijken met die in Nederland. Als je een tegenligger in het oog krijgt, is de situatie te vergelijken met een zanderig bospad in NL. Lukt het wel of niet. Omdat het zinderend heet is, stoppen we bij een parkje wat uiteindelijk het in onbruik geraakte station van Kalamata blijkt te zijn. Op alle oude rails staan prachtige locomotieven en rijtuigen en .... er is niemand te bekennen in deze zee van rust.
Via de uitvalsroute, voorzien van de bedrijvigheid die daarbij hoort, rijden wij via Messini richting Koroni. In Petalidi houden we het voor gezien, na ruim 70 km hebben we een biertje verdiend. Een kamer is snel gevonden. Onze fietsen staan op te laden in de garage naast een dure auto uit Andorra.