Zondag 14 en maandag 15 september

Zondag 14 september
De boot legde rond 4.30 aan in Igoumenitsa. Herre stond om 8.10 Griekse tijd op om van het uitzicht te genieten. Vol verbazing kwam hij na een kwartier vertellen dat de boot zo goed als verlaten was.
De verwachting was dat de boot om 11.30 zou aanleggen. Dat werd 13.30. Ondertussen genoten wij van het uitzicht op het dek. Aan land voelden wij ons direct thuis. Na een kwartier fietsen heerlijk geluncht en daarna op zoek naar een kamer. Een prima kamer en dat vonden de knutjes ook
Herre heeft ze 's avonds verjaagd door de ventilator aan te zetten 
Een mooie zonsondergang gefotografeerd en leuke Shirley Valentine foto's gemaakt. Bij dat mooie rode licht krijg je een vriendelijk gezicht en vallen de rimpeltjes minder op. Bij daglicht is dat wel anders, helaas! 

Maandag 15 september
Vroeg wakker door het geluid van de ventilator en de koude lucht. Om 8.30 op de fiets. We hebben onze koekenpan in de kamer achtergelaten. We zijn niet meer van plan zelf te koken. We waren ook van plan de tent ergens achter te laten maar vooralsnog nemen we hem mee. Toch zonde! 
Omdat we geen kaart van de Peleponesos hebben, zijn we in het eerste stadje op zoek gegaan naar een boekwinkel. Daar hadden ze gisteren de laatste kaart verkocht maar er was nog een boekwinkel. Daar hadden ze alleen een kaart van 1:600000 van heel Kreta. Die heeft Herre maar gekocht maar is geen prettige fietskaart want 1 cm is in werkelijkheid zes kilometer. We hebben wel foto's van kaarten op de Ipad maar dat blijkt lastig te zijn tijdens het fietsen.
Ondertussen zijn we heel wat tijd verloren in dat stadje. We hebben ons voorgenomen rond 13.00 te stoppen met fietsen omdat het dan te heet wordt. Het was om 10.00 28 graden en benauwd. Het grappige is dat je tijdens het fietsen van de hitte geen last hebt maar zodra we stoppen beginnen we enorm te transpireren. Dat is wel een goede graadmeter om te zorgen dat we voldoende vocht binnen krijgen. Na twintig kilometer fietsen kwamen we in gesprek met de eigenaresse van een taverne waar wij koffie dronken. Ook hier vertelden we natuurlijk ons fietsavontuur. Zij gaf ons het advies om naar Kalogria te gaan. Omdat we geen haast hebben, het ondertussen al bij twaalven was en omdat de Griekse zeer overtuigend klonk, besloten wij hier naar toe te fietsen. We fietsten door een ongrieks landschap. Heel vlak, een beetje te vergelijken met zuid Frankrijk zonder de eindeloze velden zonnebloemen en lavendel.
En plotsklaps rijden we langs een meer en zien we veel watervogels staan zoals witte reigers, aalscholvers en zwarte reigers die in de verte op maraboes leken. Ademloos fietsten wij door en bij een zijweggetje naar een kerkje sloegen wij af want ondertussen zagen wij een prachtige rode kleur in het landschap. Al snel bleek dit rode zeekraal te zijn. We liepen dichter naar de kreek toe en hoorden en zagen we tot onze stomme verbazing enorme vissen uit het water omhoog springen.
Ik werd stil van zoveel natuurschoon. Er stonden bomen die aan de Afrikaanse savanne deden denken. Hier zouden wij ons wel vermaken. Na een kamer gezocht te hebben bij een taverne, hebben we eerst geluncht en zijn we in contact gekomen met een Duits stel die toevallig ook een huis op Kreta hebben. Zij hadden een gedetailleerde kaart van de Peleponesos en ik vroeg of we die niet mochten kopen. Wij mochten hem wel lenen. Zij sprak heel goed Grieks!
Na de lunch heeft Herre eerst een spaak in zijn wiel vast gezet. Toch grappig dat we pas na ruim 2300 km gefietst te hebben de eerste pech in Griekenland hebben. Hebben we niet voor niets een voortas vol met reserveonderdelen meegenomen. 
Rond 17.00 uur toen de ergste hitte voorbij was zijn we op de fiets de omgeving gaan verkennen. 
We zagen een grote groep flamingo's staan. We waren al zo verrast dat we deze op Sicilië hadden gezien! We zijn nog even terug geweest naar het kerkje en daar heeft Herre prachtige foto's van een ijsvogeltje kunnen maken.